13 grudnia 1981 roku został wprowadzony stan wojenny, który trwał do 31 grudnia 1982 r. Praktycznie zniesiono go jednak dopiero w 1983 r. Podczas trzyletniego stanu nadzwyczajnego internowano aż 10131 członków „Solidarności”, doszło do wielu strajków, podczas których wiele osób zostało rannych, a około 100 straciło życie.
Stan wojenny według słownika to stan wyjątkowy, podczas którego wojsko sprawuję faktyczną władzę w danym kraju, narażonym na zagrożenie zewnętrzne. Władze PRL usprawiedliwiały wprowadzenie stanu wojennego, możliwym najazdem Układu Warszawskiego na polską ziemię. Aby nie powtórzyć praskiej rzezi z 1968 r., wprowadzono w Polsce stan wyjątkowy, który jednak pochłonął podobną ilość ofiar (ponad 100 osób).
Prawdziwe przyczyny wprowadzenie stanu wojennego były nieco inne:
- pośrednią przyczyną była dramatyczna sytuacja gospodarcza: brak zaopatrzenia w sklepach, wprowadzenie kartek na żywność, zagrożenie bezpieczeństwa energetycznego
- bezpośrednią przyczyną było ogromne (aż 62%), rosnące poparcie dla Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, obawa przed strajkami i utratą władzy.
Konkretnymi, represyjnymi działaniami władzy były:
- wprowadzenie godziny policyjnej
- zlikwidowanie organizacji studenckich, artystycznych
- pacyfikowanie strajków
- internowanie działaczy opozycji
- zawieszenie nauki w szkołach i uczelniach wyższych
- wprowadzenie cenzury korespondencji
- wprowadzenie godziny policyjnej
Formy sprzeciwu ludności:
Ludność sprzeciwiała się przede wszystkim, strajkując – najgłośniejszym był strajk w kopalni „Wujek”, w której zginęło około 10 osób.
„Rozmowa kontrolowana”: rozmowy telefoniczne były zabronione podczas stanu wojennego, dlatego właśnie taki komunikat było słychać w słuchawkach. Odblokowano je dopiero na początku 1982 r.
Ślimak i żółw symbolami oporu: strajkowano także w miejscach pracy, spóźniając się i niedbale wykonując swoje obowiązki. W ubraniach noszono oporniki, jako symbol niezgody na wprowadzenie stanu wojennego. Rysowano też na murach napisy: „Solidarność żyje i zwycięży”, „WRON won za DON”, „Zima wasza, wiosna nasza”. Nastąpił również rozkwit grafik w postaci plakatów i bilbordów.
„Spikerzy w mundurach”: 13 grudnia, w dzień wprowadzenia stanu wojennego, telewizja na okrągło nadawała przemówienie gen. Jaruzelskiego. Ponadto, w czasie trwania stanu wojennego, prezenterzy telewizyjni byli bardzo rygorystycznie dobierani. Jakiekolwiek związek z „Solidarnością” kończył się utratą pracy. W Polsce istniało nawet powiedzenie, że najniższym stopniem wojskowy PRL jest spiker.
Stan wojenny z 1981 r. niezgodny z ówczesnym prawem:
Bez żadnych wątpliwości można stwierdzić, że wprowadzenie stanu wojennego nie było zgodne z prawem. Główny zarzut dotyczy tego, iż Rada Państwa w grudniu 1981 roku nie miała kompetencji do wydawania dekretów z mocą ustawy. Warto przypomnieć, że gen. Wojciech Jaruzelski takimi słowami wprowadził stan wojenny: „Rada Państwa, w zgodzie z postanowieniami Konstytucji, wprowadziła dziś o północy stan wojenny na obszarze całego kraju”. Dekret o mocy ustawy Rada Państwa mogła wydawać jedynie między sesjami Sejmu. Najbliższe posiedzenie izby miało się odbyć dopiero na 15 i 16 grudnia. Działania Rady Państwa były więc niezgodne z Konstytucją PRL.
Skutkiem stanu wojennego było znaczne obniżenie standardu życia Polaków oraz zupełna utrata wiary w ówczesną władzę. Wprowadzono olbrzymią podwyżkę cen: do 24,1%, zaś znaczna część represyjnych przepisów była aktualna przez całe lata 80, co nie przysparzało władzy PRL sympatyków.
Źródła:https://pl.wikipedia.org/wiki/Stan_wojenny_w_Polsce_(1981%E2%80
https://wiadomosci.radiozet.pl/Polska/37.-rocznica-prowadzenia-stanu-wojennego.
https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1317418,Rocznica-wprowadzenia-stanu-wojennego
https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1318087,33-lata-temu-
https://opoka.org.pl/biblioteka/I/IH/mk-stanwojenny-2015.html