Pierwszy inżynier Peru, projektant i budowniczy Centralnej Kolei Transandyjskiej, bohater Ameryki Południowej – to tylko niektóre z wielu określeń używanych w stosunku do polskiego inżyniera lądowego – Ernesta Malinowskiego.
Jego dokonania były określane wręcz jako rewolucyjne.
Czym więc wsławił się ten słynny Polak na świecie?
BIOGRAFIA
Ernest Malinowski urodził się 5 stycznia 1818 r. Jako 13-letni chłopak podjął się uczestnictwa w powstaniu listopadowym i z tego powodu był zmuszony do ucieczki z rodziną przez Drezno do Paryża. Tam skończył studia inżynierskie w słynnej École des Ponts et Chaussées i przez kilka lat pracował, zdobywając cenne doświadczenie, przy budowie dróg i mostów we Francji i Algierii. We wrześniu 1852 r. jako 34-letni mężczyzna, podpisał w Paryżu sześcioletni kontrakt z rządem peruwiańskim na stanowisko inżyniera lądowego.
Na początku swojej działalności zawodowej inżynier zajmował się drobnymi projektami, takimi jak budowa dróg i linii telegraficznych czy reforma mennicy państwowej. Rokiem przełomowym okazał się 1858 r., wtedy też Ernest Malinowski jako główny inżynier wziął udział w odbudowie po zniszczeniach wojennych centrum peruwiańskiego miasta – Arequipy, zwanej Białym Miastem. Właśnie tam, polski inżynier osobiście zaprojektował i nadzorował brukowanie rynku oraz głównych ulic miasta.
REWOLUCYJNY PROJEKT
W 1859 roku inżynier przedłożył władzom opracowany przez niego projekt Transandyjskiej linii kolejowej łączącej zasobne w bogactwa wnętrze Peru z wybrzeżem Oceanu Spokojnego. Projekt ten początkowo został uznany za zbyt rewolucyjny, jednak w 1871 roku, a więc dwanaście lat później Kongres Republiki Peru zaakceptował plan Malinowskiego. Budowę linii kolejowej Lima- Oroya rozpoczęto w 1872 roku. Mimo, że to nie jedyny projekt, którym zajmował się Malinowski śmiało można powiedzieć, że nic nie może się z nim równać. Najwyższe elementy kolei znajdują się na wysokości 4579 metrów n.p.m. Licząca niecałe 220 km trasa zawiera 62 tunele, których łączna długość to około 6000 m. Najdłuższy tunel ma długość 1200 m. Oprócz tego na przestrzeni kolei funkcjonuje prawie 50 mostów i wiaduktów. Mimo zakończenia budowy, zwłaszcza poza terytorium państwa, przedsięwzięcie to było uznawane za nieracjonalne i skazane na porażkę.
Jak pisał w swoich pracach przyjaciel Ernesta Malinowskiego, inżynier Wojciech Folkierski:
[ms_pullquote align=”left” class=”” id=””]”Trzeba było dopiero każdego ministra europejskiego, każdego z admirałów francuskich lub angielskich po kolei zapraszać w tę jednodniową wprawdzie, ale pełną osobliwości wycieczkę by wreszcie w Europie uwierzono w istnienie nadzwyczajnego dzieła.”[/ms_pullquote]
WIELKI BUDOWNICZY
Polak, który połączył dwa oceany zmarł w Limie 2 marca 1899 roku. Na przestrzeni swojego życia nauczał na jednym z tamtejszych Uniwersytetów, dzierżąc funkcję dziekana. Polski inżynier na stałe zapisał się w historii Peru jako budowniczy kolei Transandyjskiej oraz bojownik o niepodległość tego kraju. W 1999 roku w najwyższym punkcie kolei, na przełęczy Ticlio (4818 m n.p.m) stanął poświęcony mu pomnik. Pod godłami Polski i Peru umieszczono napis: „Ernest Malinowski 1818-1899”.
Wpis jest częścią projektu „POLONIKA – ślady Polaków za granicą”, który odkrywa miejsca na świecie, w których w szczególny sposób zaznaczyła się obecność Polaków.
Źródła: Ernest Malinowski i jego kolej w chmurach, Ambasada Rzeczypospolitej w Limie Ernest Malinowski – polski inżynier, który został bohaterem w Ameryce Płd. Zbudował najwyżej położoną kolej świata Ernest Malinowski