Początki wielojęzyczności – od czego zacząć?

Wahasz się czy wprowadzić język polski do codziennego życia Twojego dziecka? A może jesteś zdecydowany, ale nie masz pojęcia, jak się do tego zabrać? Przeczytaj, w jaki sposób możesz zacząć, aby osiągnąć najlepsze efekty.

Pewnie się zdziwisz, gdy przeczytasz, że nie trzeba się do tego szczególnie przygotowywać. Okazuje się, iż dwujęzyczność powinna być wprowadzana naturalnie i stopniowo. Możesz więc bez obaw zacząć już dziś. Nie martw się, że nie jesteś polonistą i sam masz problemy z trudnymi zagadnieniami gramatycznymi. Dla Twojego dziecka na początku przygody z polskim najważniejszy aspekt stanowi zwykła mowa potoczna właśnie taka, jaką całe życie używasz na co dzień.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że warto zacząć wprowadzać język ojczysty już od okresu niemowlęcego. Wówczas Twoje dziecko od pierwszych dni życia podświadomie uzna polski za naturalną mowę. Dzięki temu nie będzie musiało później przełamywać bariery językowej, która stwarza wiele problemów osobom uczącym się obcego dla siebie języka w dorosłości. Jeśli jednak Twoje dziecko jest już starsze, również możesz bez obaw zacząć Waszą przygodę z dwujęzycznością. Wystarczy trochę czasu i praktyki, a zobaczycie zadowalające efekty.

Kolejną niezwykle istotną kwestią jest sposób, w jaki zaplanujesz sam proces uczenia. Nie można niczego robić na siłę, ponieważ język ojczysty zacznie wywoływać stres i poczucie zagubienia u Twojego dziecka. Wówczas zupełnie straci ono chęci do kontynuowania nauki, a tego, jako rodzic, z pewnością nie chcesz. Dlatego musisz zacząć powoli, od małych kroków. By dojść do odpowiedniej dla Was rutyny będziecie musieli nabyć doświadczenia. W związku z tym na początek wystarczy, że będziecie rozmawiać po polsku pół godziny dziennie. Z czasem znajdziesz odpowiedni czas w ciągu dnia na język ojczysty, a być może nawet Twoje dziecko samo zacznie mówić po polsku, gdy będzie miało na to ochotę. Dużo daje używanie nowego języka w sytuacja nacechowanych emocjonalnie w pozytywny sposób. Dzięki temu będzie się on kojarzył dziecku z czymś przyjemnym i łatwiej będzie go przyswajał.

Na pewno podczas nauki należy starać się efektywnie budować, a następnie rozwijać słownictwo. Bazuj na zainteresowaniach Twojej pociechy, wplatając polskie słowa w codzienne czynności. Wówczas dziecko stanie się faktycznie zaabsorbowane tematem i pozna takie zagadnienia, które naprawdę mu się przydadzą. Zacznij więc od prostych komunikatów, posiłkuj się przedmiotami i aktywnościami, które są dobrze znane dziecku. Szybko zauważysz, że najważniejszy element stanowi konsekwentność. Musisz uczyć swoją pociechę polskiego regularnie, nie robiąc dłuższych przerw. Zaplanowanie edukacji w taki sposób zagwarantuje satysfakcjonujący sukces. Podczas nauki każdego języka wystarczy miesiąc przerwy, a spora część zdobytej wcześniej wiedzy po prostu się zgubi.

Pewnie zastanawiasz się teraz, kiedy zaczniesz zauważać zadowalające efekty konsekwentnej nauki polskiego. Niestety nie istnieje jednoznaczna odpowiedź na to pytanie. Dzieci, tak jak dorośli, bardzo różnią się między sobą. Niektórzy posiadają naturalny talent do sprawnego zapamiętywania i aktywizacji języka, dzięki czemu szybko pojawiają się u nich rezultaty regularnej nauki. Jednakże u innych dzieci mogą pojawić się trudności, bądź uczenie się polskiego może zająć nieco więcej czasu. Dlatego nie możesz mieć wobec nich nadmiernych oczekiwań. Należy wtedy z cierpliwością czekać aż dziecko oswoi się z językiem.

Zatem można powiedzieć, iż rozpoczęcie przygody z dwujęzycznością, to nie jest nic strasznego. Na początek nie musisz znajdować wyszukanych materiałów do nauki, ani prosić o pomoc specjalistów. Wystarczy, że zaczniesz po prostu mówić do swojego dziecka po polsku i zachęcać je, by próbowało robić to samo. Nie rezygnuj, gdy pojawią się drobne trudności. Regularnie i małymi krokami zapoznawaj dziecko z naszą ojczystą mową, dbając o harmonijny przebieg procesu wprowadzania dwujęzyczności.

 

Bibliografia:

    1. John Lyon, Becoming Bilingual: language Acquisition in a Bilingual Community, 1996
    2. Dr hab. Krystyna Wróblewska-Pawlak, Język-tożsamość-imigracja. O strategiach adaptacyjnych Polaków zamieszkałych we Francji w latach osiemdziesiątych XX wieku, Warszawa, 2004
    3. Masayo Yamamoto, Language Use In Interlingual Families: A Japanese-English Sociolinguistic Study, 2006
    4. Annick de Houwer, Le développement harmonieux ou non harmonieux du bilinguisme de l’enfant au sein de la famille, 2006, Langage & société nr 116, 29-49
    5. Barbara Abdelilah-Bauer, Le défi des enfants bilingues. Grandir et vivre en parlant plusieurs langues, Paryż, 2008
    6. Elizabeth Deshays, L’enfant bilingue. Parler deux langues: une chance pour votre enfant, Paryż, 1990
    7. Pola Lubera, Dwujęzyczność zamierzona. Jak ją osiągnąć?, https://ladnebebe.pl/dwujezycznosc-zamierzona-jak-ja-osiagnac/ [dostęp: 3 lipca 2021]
    8. Dwujęzyczność zamierzona – początki. Metoda małych kroków, http://mamaispolka.pl/dwujezycznosc-zamierzona-poczatki-metoda-malych-krokow/ [dostęp: 3 lipca 2021]
    9. Magdalena Surowiec, Jak wprowadzić drugi język obcy? Wielojęzyczność!, https://englishspeakingmum.pl/jak-wprowadzic-drugi-jezyk-obcy-wielojezycznosc/ [dostęp: 3 lipca 2021]
Przygotowała: Emiliana Pabian